„I ujrzałem innego zwiastuna silnego schodzącego z nieba, odzianego chmurą, a tęcza przy głowie jego, i twarz jego jak słońce i stopy jego jak kolumny ognia; i mający w ręce jego mały zwój otwarty. I położył stopę jego prawą na morzu, zaś lewą na ziemi. I krzyknął głosem wielkim jako lew ryczy. I gdy krzyknął, powiedziało siedem grzmotów swoimi głosami. I gdy powiedziało siedem grzmotów, miałem pisać. I usłyszałem głos z nieba mówiący: Zapieczętuj, co powiedziało siedem grzmotów i nie te zapisz. I zwiastun, którego ujrzałem stojącego na morzu i na ziemi podniósł rękę jego prawą ku niebu i przysiągł na żyjącego na wieki wieków, który stworzył niebo i (te) w nim, i ziemię i (te) w niej, i morze i (te) w nim, że czas już nie jest, ale w dniach głosu siódmego zwiastuna, kiedy będzie miał trąbić, i dokonała się tajemnica Boga, gdy ogłosił dobrą nowinę swoim sługom prorokom”. (Objawienie Jana 10, 1 – 7)