„A zwiastunowi w Filadelfii zgromadzenia napisz: Te (rzeczy) mówi święty, prawdziwy, mający klucz Dawida, otwierający i nikt (nie) zamknie, i zamykający i nikt (nie) otwiera. Znam twe czyny; oto dałem przed tobą drzwi otwarte, których nikt (nie) może zamknąć je bo małą masz moc, a ustrzegłeś me słowo, i nie wyparłeś się imienia mego. Oto daję z synagogi Szatana, (z) mówiących, (że) oni Judejczykami (są), a nie są, ale kłamią. Oto uczynię ich, (tak że) przyjdą i pokłonią się przed stopami twymi, i poznają, że ja umiłowałem cię. Bo ustrzegłeś słowo wytrwałości mej i ja ciebie ustrzegę od godziny doświadczenia mającej przychodzić na (świat) zamieszkały cały, (by) wypróbować mieszkających na ziemi. Przychodzę szybko. Trzymaj, co masz, aby nikt (nie) wziął wieńca twego. Zwyciężający, uczynię go kolumną w przybytku Boga mego i na zewnątrz nie wyjdzie już, i napiszę na nim imię Boga mego i imię miasta Boga mego, nowej Jeruzalem, schodzącej z nieba od Boga mego, i imię me nowe. Mający ucho niech usłyszy, co duch mówi zgromadzeniom”. (Objawienie Jana 3, 7 – 13)