„Umiłowani, nie bądźcie zaskakiwani (tym) w was rozognieniem ku doświadczaniu wam stającym się, jakby obce wam przytrafiało się, ale według tego, jak jesteście wspólnikami (tych) Pomazańca cierpień, radujcie się, aby i podczas objawienia się chwały Jego rozradowalibyście się, weseląc się. Jeśli jesteście lżeni w imieniu Pomazańca, szczęśliwi, bo (Ten) chwały i (Ten) Boga Duch na was spoczywa. Nie bowiem ktoś (z) was niech cierpi jako zabójca, lub kradnący, lub zło czyniący, lub jako cudze dozorujący; jeśli zaś jako chrześcijanin, nie niech daje się zawstydzać, niech oddaje chwałę zaś Bogu w imieniu tym. Bo stosowna pora zaczęcia sądu od domu Boga; jeśli zaś najpierw od nas, jaki koniec nie ulegających Boga dobrej nowinie?” (Piotra I 4, 12 – 17)