„Jeszcze nie aż do krwi przeciwstawiliście się, przeciw grzechowi walcząc naprzeciw, i całkiem zapomnieliście (o) zachęcie, która wam jako synom jest wykładana: Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana, ani bądź osłabiany przez Niego zawstydzany; którego bowiem miłuje Pan, karze, batoży zaś każdego syna, którego przyjmuje. Ku karceniu bądźcie wytrwali; jak synom wam ofiaruje się Bóg; jakim bowiem syn, którego nie karci ojciec? Jeśli zaś bez jesteście karcenia, którego uczestnikami stali się wszyscy, zatem bękartami, a nie synami jesteście”. (Do Hebrajczyków 12, 4 – 8)