„Ty zaś, o człowieku Boga, (przed) tymi uciekaj; ścigaj zaś sprawiedliwość, nabożność, wiarę, miłość, wytrwałość, łagodne usposobienie. Walcz piękną walkę wiary, chwyć się wiecznego życia, do którego zostałeś powołany i przyznałeś piękne przyznanie przed licznymi świadkami. Nakazuję [ci] przed Bogiem rodzącym (jako) żywe istoty wszystkie i Pomazańcem Jezusem, (który zaświadczył) przed Poncjuszem Piłatem piękne przyznanie, (by) ustrzec ty (to) przykazanie (jako) niesplamione, nienaganne aż do pokazania się Pana naszego, Jezusa Pomazańca, które (w) stosownych porach swoich pokaże szczęśliwy i jedyny Możny, Król królujących i Pan panujących, (Ten) jedyny mający nieśmiertelność, światło zamieszkujący niedostępne, którego (nie) zobaczył żaden (z) ludzi ani zobaczyć (nie) może; któremu szacunek i siła wieczna. Amen”. (Do Tymoteusza I 6, 11 – 16)