Nakazuj to i nauczaj....
„Nakazuj to i nauczaj. Nikt twej młodości (nie) niech lekceważy, ale wzorem stawaj się wiernych w słowie, w obracaniu się, w miłości, w wierze, w nieskalaności. Dopóki przychodzę, zajmuj się odczytywaniem, zachętą, nauką. Nie zaniedbuj (tego) w tobie daru, który został dany ci przez prorokowanie z nałożeniem rąk starszyzny. (O) to troszcz się, w tych bądź, aby twój postęp widoczny byłby wszystkim. Zwracaj się ku tobie samemu i (ku) nauce; utrzymuj się w tych, to bowiem czyniąc i ciebie samego zbawisz i słuchających cię”. (Do Tymoteusza I 4, 11 – 16)
„Nakazuj to i nauczaj. Nikt twej młodości (nie) niech lekceważy, ale wzorem stawaj się wiernych w słowie, w obracaniu się, w miłości, w wierze, w nieskalaności. Dopóki przychodzę, zajmuj się odczytywaniem, zachętą, nauką. Nie zaniedbuj (tego) w tobie daru, który został dany ci przez prorokowanie z nałożeniem rąk starszyzny. (O) to troszcz się, w tych bądź, aby twój postęp widoczny byłby wszystkim. Zwracaj się ku tobie samemu i (ku) nauce; utrzymuj się w tych, to bowiem czyniąc i ciebie samego zbawisz i słuchających cię”. (Do Tymoteusza I 4, 11 – 16)
