„Wszystko czyńcie bez narzekań i rozważań, aby stalibyście się nienaganni i nietknięci, dziećmi Boga niewinnymi pośrodku plemienia wypaczonego i odwróconego, wśród których uwidaczniacie się, jak lampy w świecie, słowo życia trzymając u góry, ku chlubie (dla) mnie na dzień Pomazańca, że nie na pusto pobiegłem ani na pusto utrudziłem się. Ale jeśli i jestem wylewany na ofiarę i publiczną służbę wiary waszej, raduję się i współraduję się z wszystkimi wami; zaś tak samo wy radujcie się i współradujcie się ze mną”. (Do Filipian 2, 14 – 18)