„Lub jaka kobieta drachm mająca dziesięć, jeśli zgubiła drachmę jedną, czy nie zapala lampki i zamiata dom i szuka starannie, aż (kiedy) znajdzie? I znalazłszy zwołuje przyjaciółki i sąsiadki mówiąc: Radujcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam. Tak, mówię wam, staje się radość (wśród) zwiastunów Boga z jednego grzesznika zmieniającego myślenie”. (Według Łukasza 15, 8 – 10)

Jezus tłumacząc - pokazuje zasady walki duchowej Mk 3, 26 „Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim”.

Księga Powtórzonego Prawa 4, 24 – 28 „Bo Pan, Bóg wasz, jest ogniem trawiącym. On jest Bogiem zazdrosnym. 25 Gdy wydacie na świat synów i wnuków i dożyjecie starości w tym kraju, a sprzeniewierzycie się i uczynicie sobie posągi, podobiznę czegokolwiek, czyniąc to, co jest złe w oczach Pana, waszego Boga, drażniąc Go: 26 biorę dziś niebo i ziemię przeciwko wam na świadków, że prędko zostaniecie wytraceni z powierzchni ziemi, do której idziecie przez Jordan, aby ją posiąść. Niedługo bawić będziecie na niej, gdyż na pewno zostaniecie wytępieni. 27 Rozproszy was Pan między narodami i mało z was zostanie wśród obcych ludów, dokąd was Pan uprowadzi do niewoli. 28 Będziecie tam służyli bogom obcym: dziełom rąk ludzkich z drzewa i z kamienia, które nie widzą, nie słyszą, nie jedzą i nie czują”.

„Podobne bowiem jest królestwo niebios człowiekowi panu domu, który wyszedł zaraz rano wynająć pracowników do winnicy jego. Zgodziwszy się zaś z pracownikami za denara dzień, wysłał ich do winnicy jego. I wyszedłszy koło trzeciej godziny zobaczył innych stojących na rynku bezczynnych. I tym powiedział: Odejdźcie i wy do winnicy, i co będzie sprawiedliwe, dam wam. Oni zaś odeszli. Znowu [zaś] wyszedłszy koło szóstej i dziewiątej godziny uczynił tak samo”. (Według Mateusza 20, 1 – 5)

Logika wypowiedzi Jezusa pomaga wiele zrozumieć Mk 3, 24 – 25 „Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać”.

„Gdy podniesiesz oczy ku niebu i ujrzysz słońce, księżyc i gwiazdy, i wszystkie zastępy niebios, obyś nie pozwolił się zwieść, nie oddawał im pokłonu i nie służył, bo Pan, Bóg twój, przydzielił je wszystkim narodom pod niebem. 20 A was Pan wybrał sobie, wyprowadził was z pieca do topienia żelaza, z Egiptu, abyście się stali Jego ludem, Jego własnością, jak dziś jesteście. 21 Z waszego powodu rozgniewał się na mnie Pan i przysiągł, że nie przejdę Jordanu, nie wejdę do pięknej ziemi, którą wam daje Pan, Bóg wasz, w posiadanie. 22 Ja bowiem umrę w tej ziemi, nie przejdę Jordanu, lecz wy go przejdziecie i posiądziecie tę piękną ziemię. 23 Strzeżcie się, byście nie zapomnieli przymierza Pana, Boga waszego, które zawarł z wami, i nie uczynili sobie wyobrażenia w rzeźbie tego wszystkiego, co wam zabronił Pan, Bóg wasz”.

„To powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami jego poza zimowy strumień Cedronu, gdzie był ogród, do którego wszedł on i uczniowie jego. Znał zaś i Juda wydający go (to) miejsce, bo wielekroć zbierał się Jezus tam z uczniami jego. Zatem Juda wziąwszy kohortę i od arcykapłanów i od faryzeuszów pachołków, przychodzi tam z pochodniami i latarniami, i bronią. Jezus więc, wiedząc wszystko przychodzące na niego, wyszedł i mówi im: Kogo szukacie? Odpowiedzieli mu: Jezusa Nazarejczyka. Mówi im: Ja jestem. Stał zaś i Juda, (ten) wydający go, z nimi”. (Według Jana 18, 1 – 5)

Jezus tłumacząc wiele spraw odwołuje się do logicznego myślenia Mk 3, 23 „Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: Jak może szatan wyrzucać szatana?”

„I przemówił do was Pan, Bóg wasz, spośród ognia. Dźwięk słów słyszeliście, ale poza głosem nie dostrzegliście postaci. 13 Oznajmił wam swe przymierze, gdy rozkazał wam pełnić Dziesięć Przykazań i napisał je na dwóch tablicach kamiennych. 14 W tym czasie rozkazał mi Pan uczyć was praw i nakazów, byście je pełnili w kraju, do którego wchodzicie, by objąć go w posiadanie. 15 Pilnie się wystrzegajcie - skoroście nie widzieli żadnej postaci w dniu, w którym mówił do was Pan spośród ognia na Horebie 16 abyście nie postąpili niegodziwie i nie uczynili sobie rzeźby przedstawiającej podobiznę mężczyzny lub kobiety, 17 podobiznę jakiegokolwiek zwierzęcia, które jest na ziemi, podobiznę jakiegokolwiek ptaka, latającego pod niebem, 18 podobiznę czegokolwiek, co pełza po ziemi, podobiznę ryby, która jest w wodach - pod ziemią”.

„Dobra więc sól. Jeżeli zaś i sól smak straci, czym przyprawiona zostanie? Ani do ziemi ani do nawozu odpowiednia (nie) jest. Na zewnątrz rzucają ją. Mający uszy (by) słuchać, niech słucha. Byli zaś do niego zbliżający się wszyscy poborcy i grzesznicy, (by) słuchać go. I szemrali i faryzeusze i uczeni w piśmie mówiąc, że: Ten grzeszników przyjmuje i je razem z nimi. Powiedział zaś do nich przykład ten mówiąc: Jaki człowiek z was mający sto owiec, i zgubiwszy z nich jedną, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustkowiu i wyrusza za zaginioną, aż znajdzie ją? I znalazłszy nakłada na ramiona jego radując się, i przyszedłszy do domu zwołuje przyjaciół i sąsiadów mówiąc im: Radujcie się ze mną, bo znalazłem owcę mą zaginioną. Mówię wam, że tak radość w niebie będzie z jednego grzesznika zmieniającego myślenie, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebę mają zmiany myślenia”. (Według Łukasza 14, 34 – 15, 7)