„Opornie postępowaliście względem Pana od dnia, kiedy was poznałem. 25 Zanosiłem błagania do Pana, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy; zanosiłem błagania, bo Pan zamierzał was wyniszczyć. 26 Modliłem się do Pana mówiąc: «Panie nasz, Boże, nie zatracaj ludu swego, własności swojej, który uwolniłeś swą wielkością i wyprowadziłeś z Egiptu mocną ręką. 27 Pomnij na sługi twoje: Abrahama, Izaaka i Jakuba. Nie zwracaj uwagi na upór tego ludu, na jego nieprawość i jego grzech, 28 aby nie mówiono w kraju, z którego nas wyprowadziłeś: "Pan nie może doprowadzić ich do kraju, który im przyrzekł. Z nienawiści ku nim wyprowadził ich, aby pomarli na pustyni". 29 A oni są przecież Twoim ludem, Twoją własnością, któreś wyprowadził z ogromną mocą i wyciągniętym ramieniem».”

„Żaden domownik (nie) może dwom panom służyć. Albo bowiem jednego znienawidzi a drugiego będzie miłował, albo jednego trzymał się będzie a drugiego zlekceważy. Nie możecie Bogu służyć i mamonie. Słuchali zaś tego wszystkiego faryzeusze lubiącymi pieniądze będący i wyśmiewali go. I powiedział im: Wy jesteście uznającymi za sprawiedliwych siebie przed ludźmi, zaś Bóg poznaje serca wasze. Bo (co) wśród ludzi wysokie, obrzydliwością przed Bogiem. Prawo i prorocy aż po Jana. Od wtedy królestwo Boga głoszone jest i każdy do niego gwałtem się wdziera. Wykonalniejsze zaś jest, niebu i ziemi przeminąć, niż Prawa jednemu rożkowi upaść. Każdy oddalający żonę jego i poślubiający drugą cudzołoży, i oddaloną od męża poślubiający cudzołoży”. (Według Łukasza 16, 13 – 18)

Obraz ziarnka gorczycy służy Jezusowi, by wyjaśniać wiele zawiłości dotyczących królestwa Bożego Mk 4, 31 – 32 „Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu”.

„Przeląkłem się bowiem widząc gniew i zapalczywość, jakimi zapłonął na was Pan, tak że chciał was wytępić. Lecz wysłuchał mnie Pan jeszcze i tym razem. 20 Na Aarona również Pan bardzo się rozgniewał, chcąc go zgładzić, lecz w tym czasie wstawiłem się także za Aaronem. 21 A rzecz grzeszną, którą uczyniliście, cielca, chwyciłem, spaliłem w ogniu, połamałem, starłem na drobny proch i wrzuciłem do potoku wypływającego z góry. 22 W Tabeera, Massa i Kibrot-Hattaawa jeszcze drażniliście Pana. 23 Gdy wysłał was Pan z Kadesz-Barnea, mówiąc: «Idźcie, posiądźcie ziemię, którą wam dałem», wzgardziliście nakazem Pana, Boga swojego, nie byliście Mu wierni i nie usłuchaliście Jego głosu”.

„I wszedł Jezus do świątynni i wyrzucił wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni, i stoły wymieniaczy poprzewracał i ławy sprzedających gołębie. I mówi im: Napisane jest: Dom mój domem modlitwy nazwany będzie, wy zaś go czynicie jaskinią rozbójników. I podeszli do niego ślepi i chromi w świątyni i uzdrowił ich. Zobaczywszy zaś arcykapłani i uczeni w piśmie dziwy, które uczynił, i chłopców krzyczących w świątyni i mówiących: Hosanna Synowi Dawida, oburzyli się. I powiedzieli mu: Słyszysz, co ci mówią? Zaś Jezus mówi im: Tak. Nigdy (nie) odczytaliście, że: Z ust niemowląt i ssących wydoskonaliłeś sobie pochwałę? I pozostawiwszy ich wyszedł poza miasto do Betanii i przenocował tam”. (Według Mateusza 21, 12 – 17)

Jezus, gdy zadaje pytanie, to nie dlatego, że nie zna odpowiedzi Mk 4, 30 „Mówił jeszcze: Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy?”

„Pozwól, że ich wytępię, wygładzę ich imię spod nieba, a z ciebie uczynię naród mocniejszy i liczniejszy od nich». 15 Odwróciłem się i zszedłem z góry - a góra płonęła ogniem - trzymając w rękach dwie tablice Przymierza. 16 Ujrzałem wtedy, żeście grzeszyli przeciw Panu, Bogu swojemu, czyniąc sobie cielca ulanego z metalu, tak prędko odstąpiwszy od drogi, którą wyznaczył wam Pan. 17 Wtedy pochwyciłem obie tablice i rzuciłem oburącz, aby je potłuc na waszych oczach. 18 I leżałem przed Panem, jak za pierwszym razem, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba, nie pijąc wody za cały ten grzech, któregoście się dopuścili, czyniąc to, co jest złe w oczach Pana, i pobudzając go do gniewu”.

„I wyszedł znów na zewnątrz Piłat i mówi im: Oto prowadzę wam go na zewnątrz, aby poznaliście, że żadnej przyczyny (do kary) (nie) znajduję w nim. Wyszedł więc Jezus na zewnątrz, niosąc cierniowy wieniec i purpurowy płaszcz. I mówi im: Oto człowiek. Gdy więc zobaczyli go arcykapłani i pachołkowie, wykrzyknęli mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj. Mówi im Piłat: Weźcie go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem nie znajduję w nim przyczyny (do kary). Odpowiedzieli mu Judejczycy: My Prawo mamy i według Prawa winien umrzeć, bo Synem Boga siebie uczynił”. (Według Jana 19, 4 – 7)

Obrazy, którymi posługuje się Jezus, są bliskimi obrazami dla żyjących obok Niego ludzi Mk 4, 28 – 29 „Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo”.

„Gdy wchodziłem na górę, by otrzymać kamienne tablice Przymierza, zawartego z wami przez Pana, i czterdzieści dni i czterdzieści nocy przebywałem na górze nie jedząc chleba, nie pijąc wody, 10 dał mi Pan dwie kamienne tablice pisane palcem Bożym. Były na nich wyryte wszystkie słowa, które wyrzekł do was Pan na górze spośród ognia w dniu zgromadzenia. 11 Pod koniec czterdziestu dni i czterdziestu nocy dał mi Pan dwie kamienne tablice - tablice Przymierza. 12 I rzekł do mnie Pan: «Wstań, zejdź stąd prędko, bo niegodziwie postąpił twój lud, który wyprowadziłeś z Egiptu. Szybko zeszli z drogi, którą im zaleciłeś. Uczynili sobie posąg ulany z metalu». 13 I dalej mówił do mnie Pan: «Widzę, że ten naród jest narodem o twardym karku”.