„Nie ma czegoś takiego jak chrześcijaństwo po swojemu, bez Kościoła. Nasza wiara to dar Boga dla całego świata; skarb, którym mamy się dzielić. Mamy żyć tą wiarą jako wspólnota i jedno ciało. W Kościele”. Audrey Roloff

Do księży: „Ludzie żyjący w celibacie powinni również unikać czułych gestów wobec osób płci przeciwnej. Nie powinni rozmyślać o płci przeciwnej, powinni powstrzymywać się od zbyt swobodnych rozmów na ten temat i nie pozwalać sobie na niewłaściwe dowcipy”. o. Jose Maniparambil, „Cztery strumienie miłości”

„Jezus Chrystus jest obliczem miłosierdzia Ojca”. – Franciszek
„Miłosierdzie to imię Boga. Rozmowa z Andreą Torniellim”

Uśmiech i życzliwość – tak wiele to wnosi. ks. Rafał Jarosiewicz

„Dusza zbroi się przez modlitwę do walki wszelakiej”. (146)

Do księży: „Celibat to miłość dająca pierwszeństwo. Żyjący w celibacie mówi: Wybieram Jezusa i daję Mu pierwszeństwo”. o. Jose Maniparambil, „Cztery strumienie miłości”

„Patrząc wstecz mogę jasno zobaczyć, że podczas okresu samotności moja relacja z Bogiem rozkwitła najbardziej. Spędzałam masę czasu z Jego Słowem, we wspólnocie i na modlitwie. Pan objawił mi, jak wiele muszę w sobie zmienić. Głęboko wierzę, że te zmiany przygotowały mnie na spotkanie z moim mężem. Stałam się bardziej łagodna. Pozwoliłam sobie na okazywanie uczuć. Zaakceptowałam swoją kobiecość. Pan nauczył mnie, jak polegać na Nim w każdej sytuacji. Dziś myślę, że mój pierwszy rok małżeństwa byłby ogromnie trudny gdyby nie ten czas samotności, w którym Bóg tak wiele mi pokazał”. Audrey Roloff

„Jesteśmy wezwani do tego, by służyć Jezusowi ukrzyżowanemu w każdej osobie wykluczonej. Dotknąć ciała Chrystusa w tym, kto jest wykluczony, głodny, spragniony, nagi, w więzieniu, chory, bezrobotny, prześladowany, kto jest uchodźcą. To tam znajdujemy naszego Boga, dotykamy Pana”. – Franciszek
„Miłosierdzie to imię Boga. Rozmowa z Andreą Torniellim”

Zawsze, gdy podejmujemy nowe zadania, Bóg chce czegoś nowego nas nauczyć. ks. Rafał Jarosiewicz

„Dusza, która się zastanawia, otrzymuje wiele światła. Dusza rozproszona sama siebie naraża na upadek i niech się nie dziwi, że upada”. (145)