„Który [bowiem] uczyniłby wolę Boga, ten bratem mym i siostrą i matką jest. I znowu zaczął nauczać obok morza. I zbiera się do niego tłum bardzo wielki, tak że on do łodzi wszedłszy (siedział) na morzu i cały tłum przy morzu na ziemi był. I nauczał ich w przykładach wielu, i mówił im w nauce jego: Słuchajcie. Oto wyszedł siewca zasiać”. (Według Marka 3, 35 – 4, 3)

„Szczęśliwi pokój czyniący, bo oni synami Boga zostaną nazwani. Szczęśliwi prześladowani z powodu sprawiedliwości, bo ich jest królestwo niebios. Szczęśliwi jesteście, kiedy lżyliby was i prześladowaliby i mówiliby wszystko złośliwe przeciw wam, [kłamiący] z powodu mnie. Radujcie się i weselcie się, bo zapłata wasza wielka w niebiosach. Tak bowiem prześladowali proroków przed wami”. (Według Mateusza 5, 9 – 12)

„I przyszli do Jana i powiedzieli mu: Rabbi, (ten) który był z tobą poza Jordanem, któremu ty zaświadczyłeś, oto ten zanurza i wszyscy przychodzą do niego. Odpowiedział Jan i rzekł: Nie może człowiek brać ani jednego, jeśli nie będzie dane mu z nieba. Sami wy mi świadczycie, że powiedziałem, [że]: Nie jestem ja Pomazańcem, ale że: Wysłany jestem przed niego”. (Według Jana 3, 26 – 28)

 „I przyszedł w Duchu do świątyni. I (gdy) (wprowadzali) rodzice dziecko, Jezusa, (by) uczynić według (zwyczaju) Prawa z nim, i on przyjął je w ramiona i pobłogosławił Boga i powiedział: Teraz uwalniasz sługę twego, Władco, według słowa twego w pokoju. Bo zobaczyły oczy me wybawienie twe, które przygotowałeś wobec oblicza wszystkich ludów, światło ku objawieniu (dla) narodów i chwałę ludu twego Izraela”. (Według Łukasza 2, 27 – 32)

„I przyszła matka jego i bracia jego i zewnątrz stanąwszy wysłali do niego wzywając go. I siedział wokół niego tłum, i mówią mu: Oto matka twa i bracia twoi [i siostry twe] zewnątrz szukają cię. I odpowiadając im mówi: Kto jest matką mą i braćmi [moimi]? I oglądnąwszy sobie tych wokół niego kołem siedzących mówi: Oto matka ma i bracia moi”. (Według Marka 3, 31 – 34)

„I otworzywszy usta jego nauczał ich mówiąc: Szczęśliwi biedni duchem, bo ich jest królestwo niebios. Szczęśliwi bolejący, bo oni będą pocieszeni. Szczęśliwi łagodni, bo oni odziedziczą ziemię. Szczęśliwi łaknący i pragnący sprawiedliwości, bo oni będą nasyceni. Szczęśliwi litościwi, bo oni litości doznają. Szczęśliwi czyści sercem, bo oni Boga zobaczą”. (Według Mateusza 5, 2 – 8)

„Zaś czyniący prawdę przychodzi do światła, aby stały się widoczne jego czyny, że w Bogu (są) zdziałane. Po tym przyszedł Jezus i uczniowie jego do Judei ziemi, i tam przebywał z nimi i zanurzał. Był zaś i Jan zanurzający w Ainon blisko Salem, bo wody liczne były tam, i przybywali i byli zanurzani. Jeszcze nie bowiem był wrzucony do strażnicy Jan. Stała się więc dysputa od uczniów Jana z Judejczykiem o oczyszczaniu (się)”. (Według Jana 3, 21 – 25)

„I oto człowiek był w Jeruzalem, któremu imię Symeon, i człowiek ten sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela, i Duch był Święty na nim. I było mu podane w wyroczni przez Ducha Świętego nie ujrzeć śmierci, zanim [niż] by ujrzał Pomazańca Pana”. (Według Łukasza 2, 25 – 26)

„I jeśli Szatan powstał przeciw sobie i został podzielony, nie może stać, ale koniec ma. Ale nie może nikt w dom siłacza wszedłszy rzeczy jego złupić, jeżeli nie najpierw tego siłacza związałby, i wtedy dom jego złupi. Amen mówię wam, że wszystko zostanie odpuszczone synom ludzi, zgrzeszenia i bluźnierstwa, ile by zbluźnili. Który zaś zbluźniłby względem Ducha Świętego nie ma odpuszczenia na wiek, ale winien jest wiecznego zgrzeszenia bo mówili: Ducha nieczystego ma”. (Według Marka 3, 26 – 30)

„I poszedł słuch (o nim) na całą Syrię. I zaczęli przynosić mu wszystkich źle się mających, rozmaitymi chorobami i męczarniami objętych [i] opętanych i epileptyków i paralityków, i uzdrowił ich. I zaczęły towarzyszyć mu tłumy liczne z Galilei i Dekapolu i Jerozolimy i Judei i zza Jordanu. Zobaczywszy zaś tłumy wszedł na górę; i (gdy siadł) on podeszli ku niemu uczniowie jego”. (Według Mateusza 4, 24 – 5, 1)