Łk 13, 22 - 30

19 sierpień 2022

Łk 13, 22 - 30
Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: "Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?" On rzekł do nich: "Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi".

 
Gdy myślę o swoim życiu, to widzę, jak trudno jest mi zajmować te ostatnie miejsca - te, które po prostu zostały; te, których nikt nie chciał (i ja też); te, które wcale mi nie na rękę... To takie sytuacje są tymi moimi "ciasnymi drzwiami" do przejścia. Co to oznacza w praktyce? Wychodzenie ze strefy komfortu, pokonywanie jakichś własnych lęków, uprzedzeń, przeciwności... Jest tego dużo. Nie zawsze się udaje. Często łatwiej "jeść i pić" - oddawać się rytmowi codzienności, zamiast paść przed Jezusem na kolana i zawalczyć o to, co ważne.
Przepraszam Cię Jezu za te momenty i miejsca, w których postępuję niesprawiedliwie - wobec Ciebie, siebie i innych.

Top