Bóg, Pan wszechświata, Stwórca nieba i ziemi, nie może się doczekać, by przyjść do mnie… Czy to możliwe? Czy rzeczywiście tak mnie kocha? Tak właściwie to nie ma za co…

A jednak! Jego krzyż jest tego dowodem. Umarł nie dlatego, że nie mógł poradzić sobie z Sanhedrynem czy Piłatem, ale dla mnie!

Jak mam się przygotować na tę Jego szaloną miłość, aż po oddanie życia za mnie? Co mam zrobić? Przecież, nawet jeżeli naprawdę się staram, wciąż popełniam te same błędy, wchodzę w te same grzechy…

Na szczęście Pan Jezus obiecał Swego Ducha tym wszystkim, którzy chcą Go przyjąć. Powiedział: On was wszystkiego nauczy.

Na szczęście pod krzyżem powiedział temu, który chciał być blisko Niego: Oto Matka Twoja, powierzając go własnej Matce.

Duch Święty i Maryja! Oto Ci, którzy wiedzą, co mam zrobić, jak wyprostować swoje życie. Czy podejmę wysiłek, by ich poznać i poddać się ich prowadzeniu?