„Jan świadczy o nim i zakrzyknął mówiąc: Ten był, (o) którym powiedziałem: Za mną przychodzący przede mną stał się, bo pierwszy (ode) mnie był”. (Według Jana 1, 15)

„Zobaczywszy zaś gwiazdę uradowali się radością wielką bardzo. I przyszedłszy do domu zobaczyli dziecko z Marią, matką jego, i upadłszy pokłonili się mu i otworzywszy skarby ich ofiarowali mu dary, złoto i kadzidło i mirrę”. (Według Mateusza 2, 10 – 11)

„Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie. [I] (po) tym poznamy, że z prawdy jesteśmy, i wobec niego przekonamy serce nasze”. (Jana I 3, 18 – 19)

„Rabbi (co nazywa się przetłumaczone ‘Nauczycielu’), gdzie pozostajesz? Mówi im: Przychodźcie, a zobaczycie. Przyszli więc i zobaczyli gdzie pozostaje, i u niego pozostali”. (Według Jana 1, 38 b – 39 a)

„Wiemy, że jeśli stanie się widocznym, podobni jemu będziemy, bo ujrzymy go jako jest. I każdy mający nadzieję tę w nim, czyni nieskalanym siebie, jako on nieskalany jest”. (Jana I 3, 2 b – 3)

„Kto jest kłamcą, jeśli nie wypierający się: Jezus nie jest Pomazańcem? Ten jest przeciwnik Pomazańca, wypierający się Ojca i Syna”. (Jana I 2, 22)

„I wrócili  pasterze oddawszy chwałę i wielbiąc Boga za wszystko, co usłyszeli i zobaczyli, jako zostało powiedziane do nich”. (Według Łukasza 2, 20)

„I jak spełnili wszystko, (co) według Prawa Pana, wrócili do Galilei, do miasta ich Nazaretu. Zaś dziecko wzrastało i umacniało się, wypełniając się mądrością, a łaska Boga była na nim”. (Według Łukasza 2, 39 – 40)

„I (po) tym poznajemy, że poznaliśmy go, jeśli przykazania jego strzeżemy”. (Jana I 2, 3)

„I jest ta (oto) wieść, którą usłyszeliśmy od niego i oznajmiamy wam, że Bóg światłem jest i ciemność w nim nie jest żadna”. (Jana I 1, 5)