„I przeprawiwszy się na ziemię przyszli do Genezaret i przybili do brzegu. I (gdy wyszli) oni z łodzi zaraz rozpoznawszy go”. (Według Marka 6, 53 – 54)

„Ulegajcie dowodzącym wami i poddawajcie się, oni bowiem trwają bez snu dla dusz waszych, ponieważ rachunek mają oddać”. (Do Hebrajczyków 13, 17 a)

„I usłyszał król Herod, jawne bowiem stało się imię jego, i mówili, że Jan, (ten) chrzczący, podniósł się z martwych, i dla tego dzieją się dzieła mocy w nim”. (Według Marka 6, 14)

„I przywołał dwunastu, i zaczął ich wysyłać (po) dwóch dwóch, i dawał im władzę (nad) duchami nieczystymi”. (Według Marka 6, 7)

„I nie mógł tam uczynić żadnego dzieła mocy, jeśli nie paru niemocnym nałożywszy ręce uzdrowił. I dziwił się z powodu niewiary ich. I obchodził wsie wokół nauczając”. (Według Marka 6, 5 – 6)

„I kobieta będąca w upływie krwi dwanaście lat (…) Mówiła bowiem, że: Jeżeli dotknę choćby płaszczy jego, będę uratowana. I zaraz wysuszyło się źródło krwi jej, i poznała ciałem, że jest leczona z (tego) batoga”. (Według Marka 5, 25. 28 – 29)

„I (gdy wchodził) on do łodzi, prosił go opętany, aby z nim był. I nie dopuścił go, ale mówi mu: Odejdź do domu twego, do twoich, i oznajmij im, ile Pan ci uczynił i zmiłował się (nad) tobą”. (Według Marka 5, 18 – 19)

„I jak spełnili wszystko, (co) według Prawa Pana, wrócili do Galilei, do miasta ich Nazaretu. Zaś dziecko wzrastało i umacniało się, wypełniając się mądrością, a łaska Boga była na nim”. (Według Łukasza 2, 39 – 40)

„i oglądajmy jedni drugich ku wyostrzaniu miłości i pięknych czynów, nie pozostawiając zebrania się siebie samych, jak zwyczajem (dla) niektórych”. (Do Hebrajczyków 10, 24 – 25 a)

„jedną bowiem ofiarą uczynił dojrzałymi na ciągle uświęconych… Gdzie zaś uwolnienie (od) nich, już nie ofiara za grzech”. (Do Hebrajczyków 10, 14. 18)