„I dana została mi trzcina podobna lasce; mówiąc: Podnieś się i zmierz przybytek Boga i ołtarz i kłaniających się w nim. I dziedziniec na zewnątrz przybytku porzuć na zewnątrz i nie go zmierz, bo dany został narodom, i miasto święte deptać będą miesięcy czterdzieści [i] dwa. I dam dwóm świadkom mym, i prorokować będą dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt odziani worami. Ci są dwie oliwki i dwa świeczniki przed Panem ziemi stojące. I jeśli ktoś im chce uczynić niesprawiedliwość, ogień wychodzi z ust ich i zjada wrogów ich. I jeśli ktoś zechce im uczynić niesprawiedliwość, tak ma on zostać zabitym”. (Objawienie Jana 11, 1 – 5)

„I głos, który usłyszałem z nieba, znów mówiący ze mną i mówiący: Idź, weź zwój otwarty w ręce zwiastuna stojącego na morzu i na ziemi. I odszedłem do zwiastuna mówiąc mu, (by) (dał) mi mały zwój. I mówi mi: Weź i zjedz go, i gorzkim uczyni twój brzuch, ale w ustach twych będzie słodki jak miód. I wziąłem (ten) mały zwój z ręki zwiastuna i zjadłem go, i był w ustach mych jak miód słodki. I gdy zjadłem go, gorzki stał się brzuch mój. I mówią mi: Trzeba (ci) znów zacząć prorokować o ludach i narodach i językach i królach licznych”. (Objawienie Jana 10, 8 – 11)

„I ujrzałem innego zwiastuna silnego schodzącego z nieba, odzianego chmurą, a tęcza przy głowie jego, i twarz jego jak słońce i stopy jego jak kolumny ognia; i mający w ręce jego mały zwój otwarty. I położył stopę jego prawą na morzu, zaś lewą na ziemi. I krzyknął głosem wielkim jako lew ryczy. I gdy krzyknął, powiedziało siedem grzmotów swoimi głosami. I gdy powiedziało siedem grzmotów, miałem pisać. I usłyszałem głos z nieba mówiący: Zapieczętuj, co powiedziało siedem grzmotów i nie te zapisz. I zwiastun, którego ujrzałem stojącego na morzu i na ziemi podniósł rękę jego prawą ku niebu i przysiągł na żyjącego na wieki wieków, który stworzył niebo i (te) w nim, i ziemię i (te) w niej, i morze i (te) w nim, że czas już nie jest, ale w dniach głosu siódmego zwiastuna, kiedy będzie miał trąbić, i dokonała się tajemnica Boga, gdy ogłosił dobrą nowinę swoim sługom prorokom”. (Objawienie Jana 10, 1 – 7)

„Od trzech uderzeń tych zabici zostali, (jedna) trzecia ludzi, od ognia i dymu i siarki wychodzącej z ust ich. Bowiem władza koni w ustach ich jest i w ogonach ich, bowiem ogony ich podobne wężom, mające głowy i nimi czynią niesprawiedliwość. I pozostali (z) ludzi, którzy nie zostali zabici w uderzeniach tych, ani nie zmienili myślenia od dzieł rąk ich, żeby nie kłaniali się demonom i wizerunkom złotym i srebrnym i spiżowym i kamiennym i drewnianym, które ani patrzeć mogą, ani słuchać, ani chodzić, i nie zmienili myślenia od zabójstw ich, ani od czarów ich, ani z rozpusty ich, ani z kradzieży ich”. (Objawienie Jana 9, 18 – 21)

„I szósty zwiastun zatrąbił. I usłyszałem głos jeden z [czterech] rogów ołtarza złotego przed Bogiem, mówiący szóstemu zwiastunowi, (który) mający trąbę: Rozwiąż czterech zwiastunów związanych nad rzeką wielką Eufratem. I rozwiązani zostali czterej zwiastunowie, przygotowani na (tę) godzinę i dzień i miesiąc i rok, aby zabili (jedną) trzecią ludzi. I liczba wojsk konnicy dwie miriady miriad. Usłyszałem liczbę ich. I tak ujrzałem konie w widzeniu i siedzących na nich, mających napierśniki ogniste i hiacyntowe i siarkowe. A głowy koni jak głowy lwów i z ust ich wychodzi ogień i dym i siarka”. (Objawienie Jana 9, 13 – 17)

„I wygląd(y) szarańczy podobne koniom przygotowanym do wojny, i na głowach ich jakby wieńce podobne złotu, i twarze ich jak twarze ludzi. I miały włosy jak włosy kobiet, a zęby ich jak lwów były, i miały napierśniki jak napierśniki żelazne, i głos skrzydeł ich jak głos rydwanów koni licznych biegnących na wojnę. I mają ogony podobne skorpionom i żądła, a w ogonach ich władza ich, (by) uczynić niesprawiedliwość ludziom miesięcy pięć. Mają nad nimi króla, zwiastuna czeluści. Imię mu (po) hebrajsku Abandon i w greckim imię ma Niszczyciel. Biada jedno odeszło. Oto przychodzą jeszcze dwa biada po tych”. (Objawienie Jana 9, 7 – 12)

„I piąty zwiastun zatrąbił. I ujrzałem gwiazdę z nieba spadłą na ziemię i dany został jej klucz studni czeluści. I otworzyła studnię czeluści i wstąpił dym ze studni jak dym pieca wielkiego, i zaciemnione zostało słońce i powietrze od dymu studni. I z dymu wyszły szarańcze na ziemię i dana została im władza jak mają władzę skorpiony ziemi. I powiedziane zostało im, aby nie czyniły niesprawiedliwości trawie ziemi ani wszelkiej zieleni ani wszelkiemu drzewu, jeśli nie ludziom, którzy nie mają pieczęci Boga na czołach. I dane zostało im, aby nie zabijały ich, ale aby męczeni byli miesięcy pięć. I męczarnia ich jak męczarnia (od) skorpiona, kiedy razi człowieka. I w dniach owych szukać będą ludzie śmierci i nie znajdą jej, i będą pragnąć umrzeć i ucieka śmierć od nich”. (Objawienie Jana 9, 1 – 6)

„I drugi zwiastun zatrąbił. I jakby góra wielka, ogniem paląca się rzucona została w morze. I stała się (jedna) trzecia morza krwią, i umarła (jedna) trzecia stworzeń w morzu, mające życie, i (jedna) trzecia statków została zniszczona. I trzeci zwiastun zatrąbił. I spadła z nieba gwiazda wielka paląca się jak lampa, i spadła na (jedną) trzecią rzek i na źródła wód. I imię gwiazdy nazywane jest Piołun. I stała się (jedna) trzecia wód piołunem i liczni (z) ludzi umarli od wód, bo stały się gorzkie. I czwarty zwiastun zatrąbił. I uderzona została (jedna) trzecia słońca i (jedna) trzecia księżyca i (jedna) trzecia gwiazd, aby zaciemniona została (jedna) trzecia ich, i dzień nie ukazałby się (jedną) trzecią jego, i noc podobnie. I ujrzałem, i usłyszałem jednego orła lecącego w środku nieba, mówiącego głosem wielkim: Biada, biada, biada zamieszkującym na ziemi od pozostałych głosów trąby trzech zwiastunów mających trąbić”. (Objawienie Jana 8, 8 – 13)

„I kiedy otworzył pieczęć siódmą, stało się milczenie w niebie jakieś pół godziny. I ujrzałem siedmiu zwiastunów, którzy przed Bogiem stali, i dane zostały im siedem trąb. I inny zwiastun przyszedł i stanął przy ołtarzu mając kadzielnicę złotą, i dane zostało mu kadzideł wiele, aby dał (z) modlitwami świętych wszystkich na ołtarz złoty przed tronem. I wstąpił dym kadzideł (z) modlitwami świętych z ręki zwiastuna przed Bogiem. I wziął zwiastun kadzielnicę i napełnił ją z ognia ołtarza i rzucił na ziemię, i stały się grzmoty, i głosy, błyskawice i trzęsienie. I siedmiu zwiastunów mających siedem trąb przygotowali (siebie), aby zatrąbili. I pierwszy zatrąbił. I stał się grad i ogień zmieszane (z) krwią, i rzucony został na ziemię. I (jedna) trzecia ziemi spalona została, i (jedna) trzecia drzew spalona została, i cała trawa zielona spalona została”. (Objawienie Jana 8, 1 – 7)

„I odpowiedział jeden ze starszych mówiąc mi: Ci odziani w szaty białe, kto są i skąd przyszli? I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. I powiedział mi: Ci są przychodzący z ucisku wielkiego, i opłukali szaty ich, i wybielili je w krwi baranka. Dla tego są przed tronem Boga, i służą mu dniem i nocą w przybytku jego, i siedzący na tronie rozbije namiot nad nimi. Nie będą głodować już, ani nie będą pragnąć już, ani nie padnie na nich słońce ani wszelki upał, bo baranek (ten) na środku tronu pasł będzie ich, i poprowadzi ich nad życia źródła wód. I zetrze Bóg każdą łzę z oczu ich”. (Objawienie Jana 7, 13 – 17)