Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2588)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„Nie bowiem wy jesteście mówiący, ale duch Ojca waszego mówiący w was. Wyda zaś brat brata na śmierć i ojciec dziecko, i powstaną dzieci na rodziców i uśmiercą ich. I będziecie nienawidzeni przez wszystkich z powodu imienia mego. Zaś pozostały do końca, ten będzie uratowany. Kiedy zaś prześladowaliby was w mieście tym, uciekajcie do drugiego. Amen bowiem mówię wam, nie skończycie miast Izraela, aż przyjdzie Syn Człowieka”. (Według Mateusza 10, 20 – 23)
„Oto ja wysyłam was jak owce w środek wilków. Stawajcie się więc rozsądni jak węże i prości jak gołębie. Wystrzegajcie się zaś ludzi; wydawać będą bowiem was do sanhedrynów i w synagogach ich będą batożyć was. I przed gubernatorów i królów będziecie prowadzeni z powodu mnie, na świadectwo im i narodom. Kiedy zaś wydadzą was, nie martwcie się, jak lub co powiecie; dane będzie bowiem wam w owej godzinie, co powiecie”. (Według Mateusza 10, 16 – 19)
„I jeśli byłby dom godny, niech przyjdzie pokój wasz na niego. Jeśli zaś nie byłby godny, pokój wasz do was niech zawróci. I który nie przyjąłby was ani wysłuchałby słów waszych, wychodząc poza dom lub miasto owo, strząśnijcie pył (ze) stóp waszych. Amen mówię wam, znośniej będzie ziemi Sodomy i Gomory w dniu sądu niż miastu owemu”. (Według Mateusza 10, 13 – 15)
„Nie (zacznijcie nabywać) złota ani srebra ani miedzi do pasów waszych, nie torbę w drogę, ani dwie tuniki, ani sandały, ani laskę. Godzien bowiem pracownik pokarmu jego. W które zaś miasto lub wieś weszlibyście, wypytajcie, kto w nim godny jest. I tam pozostańcie, aż wyjdziecie. Wchodząc zaś do domu, pozdrówcie go”. (Według Mateusza 10, 9 – 12)
„Tych dwunastu wysłał Jezus nakazawszy im mówiąc: Na drogę narodów nie odchodźcie i do miast Samarytan nie wchodźcie. Podążcie zaś raczej do owiec zgubionych domu Izraela. Podążając zaś głoście, mówiąc, że: Zbliżyło się królestwo niebios. Chorujących uzdrawiajcie, martwych podnoście, trędowatych oczyszczajcie, demony wyrzucajcie. Darmo wzięliście, darmo dajcie”. (Według Mateusza 10, 5 – 8)
„I przywoławszy dwunastu uczniów jego dał im władzę (nad) duchami nieczystymi, żeby wyrzucać je i uzdrawiać każdą chorobę i każdą niemoc. Zaś dwunastu wysłanników imiona (są) te: pierwszy Szymon zwany Piotrem i Andrzej brat jego i Jakub (ten) Zebedeusza i Jan brat jego; Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz poborca, Jakub (ten) Alfeusza i Tadeusz, Szymon Kananejczyk i Juda Iskariota, (ten co) i (wydał) go”. (Według Mateusza 10, 1 – 4)
„I obchodził Jezus miasta wszystkie i wsie, nauczając w synagogach ich i głosząc dobrą nowinę królestwa i uzdrawiając każdą chorobę i każdą niemoc. Zobaczywszy zaś tłumy ulitował się nad nimi, bo byli strudzeni i porzuceni, jakby owce nie mające pasterza. Wtedy mówi uczniom jego: Wprawdzie żniwo wielkie, lecz pracownicy nieliczni. Poproście więc pana żniwa, żeby wysłał pracowników na żniwo jego”. (Według Mateusza 9, 35 – 38)
„I otworzone zostały ich oczy. I ostro upomniał ich Jezus mówiąc: Patrzajcie, nikt niech wie. Oni zaś wyszedłszy rozpowiedzieli to w całej ziemi owej. (Gdy oni) zaś (wychodzili), oto przyprowadzili mu człowieka głuchego opętanego. I (gdy został wyrzucony) demon, przemówił głuchy. I zdziwiły się tłumy mówiąc: Nigdy (nie) pojawiło się takie w Izraelu. Zaś faryzeusze mówili: Przez przywódcę demonów wyrzuca demony”. (Według Mateusza 9, 30 – 34)
„I przechodzącemu stamtąd Jezusowi (zaczęli towarzyszyć) [mu] dwaj ślepi krzyczący i mówiący: Zlituj się (nad) nami, synu Dawida. (Gdy przyszedł) zaś do domu, podeszli do niego ślepi i mówi im Jezus: Wierzycie, że mogę to uczynić? Mówią mu: Tak, Panie. Wtedy dotknął oczu ich mówiąc: Według wiary waszej niech się stanie wam”. (Według Mateusza 9, 27 – 29)
„Zaś Jezus odwróciwszy się i zobaczywszy ją powiedział: Ośmiel się, córko, wiara twa uratowała cię. I uratowana została kobieta od godziny owej. I przyszedłszy Jezus do domu przełożonego i zobaczywszy fletnistów i tłum czyniący zamęt, mówił: Wycofajcie się, nie bowiem umarła dziewczynka, ale śpi. I wyśmiewali go. Gdy zaś wyrzucony został tłum, wszedłszy chwycił rękę jej i podniosła się dziewczynka. I wyszła wiadomość ta na całą ziemię ową”. (Według Mateusza 9, 22 – 26)
