„Zostawcie razem rosnąć oba aż do żniwa. I w porze żniwa powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw chwasty i zwiążcie je w wiązki do spalenia ich, zaś zboże zgromadźcie do składu mego. Inny przykład podał im mówiąc: Podobne jest królestwo niebios ziarnu gorczycy, które wziąwszy człowiek zasiał na polu jego. (Naj)mniejsze wprawdzie jest (ze) wszystkich nasion, kiedy jednak wzrośnie, większe (od) jarzyn jest i staje się drzewem, tak że (przychodzą) ptaki nieba i (gnieżdżą się) w gałęziach jego”. (Według Mateusza 13, 30 – 32)

„Inny przykład podał im mówiąc: Podobne stało się królestwo niebios człowiekowi siejącemu dobre nasienie na polu jego. Przy zaś spaniu ludzi, przyszedł jego wróg i dosiał chwasty po środku zboża i odszedł. Kiedy zaś zakiełkowało źdźbło i owoc uczyniło, wtedy pojawiły się i chwasty. Podszedłszy zaś niewolnicy pana domu powiedzieli mu: Panie, czyż nie dobre nasienie posiałeś na twoim polu? Skąd więc ma chwasty? On zaś rzekł im: Wrogi człowiek to uczynił. Zaś niewolnicy mówią mu: Chcesz więc odszedłszy zebralibyśmy je? On zaś rzecze: Nie, coby nie zbierając chwasty (nie) wykorzeniliście razem (z) nimi zboża”. (Według Mateusza 13, 24 – 29)

„Wy więc posłuchajcie przykładu (o) siejącym. (Gdy ktokolwiek) (słucha) słowa (o) królestwie i nie (rozumie), przychodzi Zły i porywa (co) zasiane w sercu jego. Ten jest obok drogi posiany. Zaś na skaliste posiany, ten jest słowa słuchający i zaraz z radością biorący je. Nie ma zaś korzenia w sobie, ale niestały jest, (jeśli stałby się) zaś ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz potyka się. Zaś w ciernie posiany, ten jest słowa słuchający, a troska wieku i zwodzenie bogactwa zadusza słowo i bezowocne staje się. Zaś na dobrą ziemię posiany, ten jest słowa słuchający i rozumiejący, który właśnie owoc przynosi i czyni, ten sto, ten zaś sześćdziesiąt, ten zaś trzydzieści”. (Według Mateusza 13, 18 – 23)

„Zgrubiało bowiem serce ludu tego, i uszami ciężko usłyszeli, i oczy ich przymrużyli; coby nie zobaczyli oczyma, i uszami usłyszeli, i sercem zrozumieli i zawrócili, i (uleczyłbym) ich. Wasze zaś szczęśliwe oczy, bo widzą, i uszy wasze, bo słyszą. Amen bowiem mówię wam, że liczni prorocy i sprawiedliwi pożądali zobaczyć, co widzicie, i nie zobaczyli, i usłyszeć, co słyszycie, i nie usłyszeli”. (Według Mateusza 13, 15 – 17)

„I podszedłszy uczniowie rzekli mu: Dla czego w przykładach mówisz im? On zaś odpowiadając rzekł im, że: Wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebios, tamtym zaś nie jest dane. Kto bowiem ma, dane będzie mu i będzie uczyniony obfitującym, kto zaś nie ma, i co ma, zabrane będzie od niego. Dla tego w przykładach im mówię, bo patrząc nie widzą i słuchając nie słyszą ani nie rozumieją. I wypełnia się dzięki nim proroctwo Izajasza mówiące: Słuchem słuchać będziecie, i nie zrozumiecie, i patrząc patrzeć będziecie, i nie zobaczycie”. (Według Mateusza 13, 10 – 14)

„I powiedział im wiele w przykładach mówiąc: Oto wyszedł siewca siać. I w sianiu jego, które padły obok drogi, i przyszedłszy ptaki pożarły je. Inne zaś padły na skaliste, gdzie nie miały ziemi wiele i zaraz wzeszły, z powodu (że) nie (miały) głębi ziemi. (Gdy słońce) zaś (wzeszło), zostały spalone i z powodu nie (posiadania) korzenia zostały wysuszone. Inne zaś padły na ciernie, i wyszły ciernie i zdusiły je. Inne zaś padły na ziemię dobrą i dawały owoc, to sto, to zaś sześćdziesiąt, to zaś trzydzieści. Mający uszy niech słucha”. (Według Mateusza 13, 3 – 9)

„Jeszcze (gdy on) (mówił) tłumom, oto matka i bracia jego stanęli zewnątrz, szukając (by) jemu powiedzieć. [Powiedział zaś ktoś mu: Oto matka twa i bracia twoi zewnątrz stoją, szukając (by) tobie powiedzieć.] On zaś odpowiadając rzekł mówiącemu mu: Kto jest matka ma i (którzy) są bracia moi? I wyciągnąwszy rękę jego na uczniów jego powiedział: Oto matka ma i bracia moi. Kto bowiem będzie czynił wolę Ojca mego w niebiosach, ten moim bratem i siostrą i matką jest. W dniu tamtym wyszedłszy Jezus (z) domu usiadł obok morza. I zebrały się do niego tłumy liczne, tak że on w łódź wszedłszy (usiadł), i cały tłum na brzegu stanął”. (Według Mateusza 12, 46 – 13, 2)

„Królowa południa podniesie się na sądzie z pokoleniem tym i zasądzi je, bo przyszła z kresów ziemi usłyszeć mądrość Salomona, i oto więcej (od) Salomona tutaj. Kiedy zaś nieczysty duch wyjdzie z człowieka, przechodzi przez bezwodne miejsca, szukając wypoczynku, i nie znajduje. Wtedy mówi: Do domu mego zawrócę, skąd wyszedłem. I przyszedłszy znajduje niezajęty, zamieciony i przystrojony. Wtedy wyrusza i bierze ze sobą siedem innych duchów gorszych (od) niego i wszedłszy mieszkają tam. I stają się (czyny) ostatnie człowieka owego gorsze (od) pierwszych. Tak będzie i pokoleniu temu złemu”. (Według Mateusza 12, 42 – 45)

„Wtedy odpowiedzieli mu pewni (z) uczonych w piśmie i faryzeuszów mówiąc: Nauczycielu, chcemy od ciebie znak zobaczyć. On zaś odpowiadając rzekł im: Pokolenie złe i cudzołożne znaku poszukuje, i znak nie będzie dany mu, jeśli nie znak Jonasza proroka. Jak bowiem był Jonasz w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak będzie Syn Człowieka w sercu ziemi trzy dni i trzy noce. Mężowie Niniwici wstaną na sądzie z pokoleniem tym i zasadzą je, bo zmienili myślenie na głoszenie Jonasza, i oto więcej (od) Jonasza tutaj”. (Według Mateusza 12, 38 – 41)

„Albo (weźcie) drzewo dobre i owoc jego dobry; albo (weźcie) drzewo zepsute i owoc jego zepsuty. Z bowiem owocu drzewo poznawane jest. Płody żmij, jak możecie dobre mówić źli będąc? Z bowiem obfitości serca usta mówią. Dobry człowiek z dobrego skarbca wyciąga dobre, a zły człowiek ze złego skarbca wyciąga złe. Mówię zaś wam, że każda rzecz bezużyteczna, którą powiedzą ludzie, oddadzą za nią (rachunek) w dzień sądu. Z bowiem słów twych usprawiedliwiony będziesz i ze słów twych potępiony będziesz”. (Według Mateusza 12, 33 – 37)