Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2594)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„I odpowiadając Szymon rzekł: Mistrzu, przez całą noc utrudziwszy się nic (nie) wzięliśmy, na zaś słowo twe spuszczę sieci. I to uczyniwszy zamknęli mnogość ryb wielką, rozdzierały się zaś sieci ich. I skinęli wspólnikom w drugiej łodzi, (by) przyszedłszy (pomogli) im. I przyszli, i wypełnili obie łodzie, tak że (Pogrążały się) one”. (Według Łukasza 5, 5 – 7)
„I zobaczył dwie łodzie stojące przy jeziorze. Zaś rybacy z nich wyszedłszy płukali sieci. Wszedłszy zaś do jednej (z) łodzi, która była Szymona, poprosił, (by) on od ziemi (odpłynął) trochę, usiadłszy zaś, z łodzi nauczał tłumy. Jak zaś przestał (mówić), powiedział do Szymona: Odpłyń na głębię i spuśćcie sieci wasze na połów”. (Według Łukasza 5, 2 – 4)
„On zaś powiedział do nich, że: I innym miastom ogłosić dobrą nowinę mi trzeba (o) królestwie Boga, bo na to wysłany zostałem. I był głoszący w synagogach Judei. Stało się zaś, (gdy) tłum (napierał na) niego i słuchał słowa Boga, i on był stojący przy jeziorze Genezaret”. (Według Łukasza 4, 43 – 5, 1)
„Wychodziły zaś i demony z licznych, krzyczące i mówiące, że: Ty jesteś Syn Boga. I upominając nie pozwalał im mówić, bo wiedziały (że) Pomazańcem on (jest). (Gdy stał się zaś dzień, wyszedłszy wyruszył na puste miejsce. I tłumy poszukiwały go, i przyszli do niego, i zatrzymali go, (by) nie (odchodził) od nich”. (Według Łukasza 4, 41 – 42)
„I przystanąwszy przy niej upomniał gorączkę i opuściła ją. Od razu zaś wstawszy służyła im. (Gdy zachodziło) zaś słońce, wszyscy, ilu mieli chorujących chorobami różnorodnymi, prowadzili ich do niego. On zaś jednemu każdemu (z) nich ręce nakładając uzdrawiał ich”. (Według Łukasza 4, 39 – 40)
„I stało się zdumienie na wszystkich, i rozmawiali do siebie mówiąc: Co (za) słowo to, że we władzy i mocy nakazuje nieczystym duchom i wychodzą? I rozeszło się echo o nim na wszelkie miejsce tej okolicy. Wstawszy zaś z synagogi wszedł do domu Szymona. Teściowa zaś Szymona była ogarnięta gorączką wielką i poprosili go co do niej”. (Według Łukasza 4, 36 – 38)
„I zdumiewali się na naukę jego, bo (z) władzą było słowo jego. I w synagodze był człowiek mający ducha demona nieczystego i zakrzyknął głosem wielkim: Hej! Co nam i tobie, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś zgubić nas? Znam cię, kto jesteś, Święty Boga. I skarcił go Jezus mówiąc: Włóż kaganiec i wyjdź z niego. I rzuciwszy go demon na środek, wyszedł z niego nic (nie) zaszkodziwszy mu”. (Według Łukasza 4, 32 – 35)
„I napełnili się wszyscy szałem w synagodze słysząc to; i powstawszy wyrzucili go na zewnątrz miasta i poprowadzili go aż do krawędzi góry, na której miasto zbudowane było ich, żeby strącić go. On zaś przeszedłszy przez środek ich poszedł. I zeszedł do Kafarnaum, miasta Galilei. I był nauczający ich w szabat(y)”. (Według Łukasza 4, 28 – 31)
„Naprawdę zaś mówię wam, liczne wdowy były w dniach Eliasza w Izraelu, kiedy zamknięte zostało niebo na lata trzy i miesięcy sześć, jak stał się głód wielki na całej ziemi, i do żadnej (z) nich posłany został Eliasz, jeśli nie do Sarepty Sydonu, do kobiety wdowy. I liczni trędowaci byli w Izraelu za Elizeusza proroka i żaden (z) nich oczyszczony został, jeśli nie Najman Syryjczyk”. (Według Łukasza 4, 25 – 27)
„I wszyscy przyświadczali mu i dziwili się na słowa daru, wychodzące z ust jego, i mówili: Czyż nie syn jest Józefa ten? I powiedział do nich: Z pewnością powiecie mi przykład ten: Lekarzu, uzdrów siebie. (Tyle) słyszeliśmy, (co stało się) w Kafarnaum, uczyń i tutaj w ojczyźnie twej. Powiedział zaś: Amen mówię wam, że żaden prorok przyjęty jest w ojczyźnie jego”. (Według Łukasza 4, 22 – 24)
