Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2568)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„W tej godzinie podeszli jacyś faryzeusze mówiąc mu: Wyjdź i wyrusz stąd, bo Herod chce cię zabić. I powiedział im: Wyruszywszy powiedzcie lisowi temu: Oto wyrzucam demony i leczeń dokonuję dzisiaj i jutro, i trzeciego kończę. Lecz trzeba, (mi) dzisiaj i jutro i (dnia) następnego iść, bo nie jest dopuszczalne prorok(owi) zginąć poza Jeruzalem. Jeruzalem, Jeruzalem, zabijające proroków i kamienujące wysłanych do niego, ilekroć chciałem zebrać dzieci twe, w taki sposób (jak) kura swoje gniazdo pod skrzydła, i nie chcieliście”. (Według Łukasza 13, 31 – 34)
„Wtedy zaczniecie mówić: Jedliśmy przed tobą i piliśmy, i na placach naszych nauczałeś. I powie mówiąc wam: Nie znam [was], skąd jesteście, odstąpcie ode mnie wszyscy sprawcy bezprawia. Tam będzie płacz i zgrzyt zębów, kiedy ujrzycie Abrahama i Izaaka i Jakuba i wszystkich proroków w królestwie Boga, was zaś wyrzucanych na zewnątrz. I przyjdą od wschodu i zachodu i od północy i południa i położeni zostaną (do stołu) w królestwie Boga. I oto są ostatni, którzy będą pierwsi, i są pierwsi, którzy będąa ostatni”. (Według Łukasza 13, 26 – 30)
„I przechodził przez miasta i wsie nauczając i podróż czyniąc ku Jerozolimie. Powiedział zaś ktoś mu: Panie, czy nieliczni (są) wybawiani? On zaś powiedział do nich: Walczcie (by) wejść przez wąskie drzwi, bo liczni, mówię wam, szukać będą, (by) wejść, i nie będą mieli siły. Od (kiedy) podniesie się pan domu i zamknie drzwi, i zaczniecie zewnątrz stawać i pukać (do) drzwi mówiąc: Panie, otwórz nam; i odpowiadając powie wam: Nie znam was, skąd jesteście”. (Według Łukasza 13, 22 – 25)
„Mówił więc: Do czego podobne jest królestwo Boga, i do czego przyrównam je? Podobne jest ziarnu gorczycy, które wziąwszy człowiek rzucił w ogrodzie swoim, i urosło i stało się drzewem, i ptaki nieba zagnieździły się w gałęziach jego. I znów powiedział: Do czego przyrównam królestwo Boga? Podobne jest zaczynowi, który wziąwszy kobieta schowała w mąki pszennej miary trzy, aż do (kiedy) zakwasiło się całe”. (Według Łukasza 13, 18 – 21)
„Odpowiedział zaś mu Pan i rzekł: Obłudnicy, każdy (z) was (w) szabat nie odwiązuje wołu jego lub osła od żłobu i wyprowadziwszy poi? Tej zaś, córką Abrahama będącej, którą związał Szatan oto dziesięć i osiem lat, nie należało uwolnioną zostać od więzów tych dniem szabatu? I to (gdy mówił) on, zawstydzeni byli wszyscy będący przeciwni mu, i cały tłum radował się ze wszystkich wspaniałości (dziejących się) przez niego)”. (Według Łukasza 13, 15 – 17)
„Był zaś nauczający w jednej (z) synagog w szabat. I oto kobieta ducha mająca słabości lat osiemnaście, i była zgięta i nie mogąca odgiąć się w ogóle. Zobaczywszy zaś ją Jezus przemówił i powiedział jej: Kobieto, uwolniona jesteś (od) słabości twej. I nałożył jej ręce. I od razu znowu wyprostowała się i chwaliła Boga. Odpowiadając zaś przełożony synagogi, oburzając się, że (w) szabat wyleczył Jezus, mówił tłumowi, że: Sześć dni są, w których należy pracować, w te więc przychodząc leczcie się i nie dniem szabatu”. (Według Łukasza 13, 10 – 14)
„Mówił zaś ten przykład: Figę miał ktoś zasadzoną w winnicy jego i przyszedł szukając owocu na niej i nie znalazł. Powiedział zaś do winogrodnika: Oto trzy lata, od (kiedy) przychodzę szukając owocu na fidze tej, i nie znajduję. Wytnij [więc] ją. Po co i ziemię zostawia bezczynną? On zaś odpowiadając mówi mu: Panie, pozostaw ją i ten rok, aż kiedy skopię wokół niej i rzucę nawóz. I (może) uczyni owoc w mającym przyjść jeśli zaś nie, wytniesz ją”. (Według Łukasza 13, 6 – 9)
„Byli obecni zaś jacyś w tej samej porze, oznajmiający mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z ofiarami ich. I odpowiadając rzekł im: Wydaje się wam, że Galilejczycy ci grzesznikami przy wszystkich Galilejczykach stali się, bo to ucierpieli? Nie, mówię wam, ale jeśli nie zmienicie myślenia, wszyscy podobnie zginieci. Lub owych osiemnastu, na których upadła wieża w Silom i zabiła ich, wydaje się wam, że oni winnymi stali się przy wszystkich ludziach zamieszkujących Jeruzalem? Nie, mówię wam, ale jeśli nie zmienicie myślenia, wszyscy tak samo zginiecie”. (Według Łukasza 13, 1 – 5)
„I kiedy wiatr południowy dmący, mówicie, że: Upał będzie, i staje się. Obłudnicy, oblicze ziemi i nieba umiecie badać, pory zaś tej jak nie umiecie badać? Dlaczego zaś i od siebie nie osądzacie, (co) sprawiedliwe? Gdy bowiem idziesz z przeciwnikiem twym do urzędnika, w drodze (za)daj (sobie) trud, (by) uwolnić się od niego, coby nie zawlókł cię do sędziego, i sędzia się wyda wykonawcy i wykonawca cię rzuci do strażnicy. Mówię ci, nie wyjdziesz stamtąd, aż i ostatni pieniążek oddasz”. (Według Łukasza 12, 55 - 59)
„Ogień przyszedłem rzucić na ziemię i czego chcę, czy już zapłonął. Chrztem zaś mam zostać zanurzony i jak jestem dręczony, aż do tego (czasu gdy) dokonany zostanie. Zdaje się wam, że pokój przybyłem dać na ziemi? Nie, mówię wam, ale rozdzielenie. Będą bowiem od teraz pięciu w jednym domu rozdzieleni, trzech przeciw dwom i dwaj przeciw trzem, rozdzielony zostanie ojciec przeciw synowi i syn przeciw ojcu, matka przeciw córce i córka przeciw matce, teściowa przeciw synowej jej i synowa przeciw teściowej. Mówił zaś i tłumom: Kiedy zobaczycie chmurę wznoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie, że: Deszcz przychodzi i staje się tak”. (Według Łukasza 12, 49 - 54)