„Dali się zebrać bowiem naprawdę w mieście tym przeciwko świętemu Słudze Twemu Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat razem z poganami i ludami Izraela, (aby) uczynić, jakie ręka Twa i postanowienie [Twe] przeznaczyła, (aby) stać się. I teraz, Panie, wejrzyj na groźby ich i daj niewolnikom Twym z otwartością całą mówić słowo Twe, przez (to) ręki [Twej] wyciągnąć Ty ku uleczenia i znaków, i cudów stawaniu się przez imię Świętego Sługi Twego, Jezusa”. (Dokonania wysłanników 4, 27 – 30)