„(Ci) zaś jeszcze zagroziwszy uwolnili ich, nic znajdując (tego), jak mogliby ukarać ich, z powodu ludu, bo wszyscy oddawali chwałę Bogu z powodu (tego) (co się stało). Lat bowiem był liczniejszych (niż) czterdzieści (ten) człowiek, na którym stał się znak ten uleczenia. Zwolnieni zaś przyszli do swoich i oznajmili, jakie do nich arcykapłani i starsi powiedzieli”. (Dokonania wysłanników 4, 21 – 23)