„Sam zaś Jezus nie zdawał (się) (na) nich z powodu tego (że) on (znał) wszystkich, i że nie potrzebę miał, żeby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem wiedział, co było w człowieku. Był zaś człowiek z faryzeuszów, Nikodem (na) imię mu, przywódca Judejczyków. Ten przyszedł do niego nocą i powiedział mu: Rabbi, wiemy że od Boga przyszedłeś (jako) nauczyciel. Nikt bowiem (nie) może tych znaków czynić, które ty czynisz, jeśli nie byłby Bóg z nim”. (Według Jana 2, 24 – 3, 2)