„(Skoro) Pomazaniec więc doznał cierpienia ciałem, i wy (w) to samo rozumienie uzbrójcie się, bo (ten), (który doznał cierpienia) ciałem, powstrzymał się (od) grzechu, ku już nie (dla) ludzi pożądań, ale (dla) woli Boga (przez) pozostały w ciele żyć czas. Wystarczający bowiem (ten) przeszły czas, (by) pragnienie pogan sprawić, poszedłszy w rozpasaniach, pożądaniach, pijackich Brudzeniach, hulankach, pijatykach i niegodziwych bałwochwalstwach. Przez to są zdziwieni, (gdy) nie (zbiegacie się) wy na ten sam rozwiązłości wylew, krzywdząco mówiąc; oni oddadzą rachunek (Temu) gotowo mającemu osądzić żyjących i martwych. Na to bowiem i martwym została ogłoszona dobra nowina, aby zostaliby osądzeni według ludzi ciału, żyliby zaś według Boga duchowi”. (Piotra I 4, 1 – 6)