„Jeśli bowiem ochoczość poprzedza, według tego jak jeśli ma, bardzo godna przyjęcia, nie według tego jak nie ma. Nie bowiem aby (dla) innych ulżenie, (dla) was utrapienie, ale po równości w (tej) teraz porze wasza obfitość ku ich brakowi, aby i (ta) ich obfitość stała się ku waszemu brakowi, żeby stała się równość, jak jest napisane: (Ten) wiele nie obfitował, i (ten) mało nie miał za mało”. (Do Koryntian II 8, 12 – 15)