„Bo jeśli i zasmuciłem was w liście, nie żałuję; jeśli i żałowałem (widzę [bowiem], że list tamten jeśli i na (jakiś) czas zasmucił was), teraz raduję się, nie że zostaliście zasmuceni, ale że zostaliście zasmuceni ku zmianie myślenia; zostaliście zasmuceni bowiem według Boga, aby w niczym (nie) doznaliście straty od nas”. (Do Koryntian II 7, 8 – 9)