„Mamy zaś skarb ten w glinianych naczyniach, aby nadmiar mocy był Boga i nie z nas. W wszystkim trapieni, ale nie ściskani, będący w bezradności, ale nie wyzbywani wyjścia; ścigani, ale nie pozostawiani w tyle, obalani, ale nie gubieni; każdej chwili umartwienie Jezusa w ciele obnoszący, aby i życie Jezusa w ciele naszym zostalo uczynione widocznym”. (Do Koryntian II 4, 7 – 10)