„Jeśli zaś ktoś zasmucił, nie mnie zasmucił, ale po części, aby nie obciążałbym, wszystkich was. Dość dużym dla takiego potępienie to przez większość, tak że przeciwnie, raczej wy darować i zachęcić, aby nie jakoś obfitszym smutkiem został pochłonięty taki. Dlatego zachęcam was ustalić ku niemu miłość; na to bowiem i napisałem, aby poznałbym wypróbowanie wasze, czy ku wszystkiemu posłuszni jesteście. Któremu zaś coś darujecie, i ja; i bo ja, co darowałem, jeśli coś darowałem, z powodu was w osobie Pomazańca, aby nie staliśmy się łupem zachłanności od szatana, nie bowiem jego pomyślenia nie poznajemy”. (Do Koryntian II 2, 5 – 11)