„Zachęcam zaś was, bracia, przez imię Pana naszego, Jezusa Pomazańca, aby to samo mówiliście wszyscy, i nie były w was rozłamy, (aby) byliście zaś wydoskonaleni w tej samej myśli i w tym samym mniemaniu. Zostało ujawnione bowiem mi o was, bracia moi, przez (tych) Chloe, że spory w was są. Mówię zaś to, że każdy (z) was mówi: Ja jestem Pawła; Ja zaś Apollona; Ja zaś Kefasa; Ja zaś Pomazańca. Rozczłonkowany jest Pomazaniec? Czy Paweł został ukrzyżowany za was, lub w imię Pawła zostaliście zanurzeni? Dziękuję [Bogu], że nikogo (z) was zanurzyłem z wyjątkiem Kryspusa i Gajusa, aby nie ktoś powiedział, że w moje imię zostaliście zanurzeni. Zanurzyłem zaś także Stefanasa dom; w końcu nie wiem, czy kogoś innego zanurzyłem. Nie bowiem wysłał mię Pomazaniec zanurzać, ale głosić dobrą nowinę, nie przez mądrość słowa, aby nie został uczyniony pustym krzyż Pomazańca”. (Do Koryntian I 1, 10 – 17)