„Jak więc przywołaliby do siebie, w którego nie uwierzyli? Jak zaś uwierzyliby, którego nie usłyszeli? Jak zaś usłyszeliby bez ogłaszającego? Jak zaś ogłosiliby, jeśli nie zostaliby wysłani? Tak jak jest napisane: Jak pięknymi nogi głoszących dobrą nowinę (o) dobrych. Ale nie wszyscy okazali posłuszeństwo dobrej nowinie; Izajasz bowiem mówi: Panie, kto uwierzył wiadomości naszej? Zatem wiara z usłyszenia, zaś usłyszenie poprzez słowo Pomazańca. Ale mówię: czy nie usłyszeli? Raczej: Do każdej ziemi wyszedł głos ich, i do kresów zamieszkiwanej słowa ich”. (Do Rzymian 10, 14 – 18)