„(To) więc dobre (dla) mnie stało się śmiercią? Nie może stać się; ale grzech, aby uwidoczniłby się (jako) grzech, poprzez (to) dobre (dla) mnie sprawiający śmierć; aby stałby się w nadmiarze grzesznym grzech poprzez przykazanie. Wiemy bowiem, że Prawo duchowe jest; ja zaś cielesny jestem, sprzedany pod grzech. Co bowiem sprawiam, nie pojmuję; nie bowiem, co chcę, to dokonuję, ale co nienawidzę, to czynię”. (Do Rzymian 7, 13 – 15)