„Cóż więc? Mamy zgrzeszyć, bo nie jesteśmy pod Prawem, ale pod łaską? Nie może stać się. Nie wiecie, że (przy) czym stawiacie siebie samych (jako) niewolników ku posłuszeństwu, niewolnikami jesteście (tego), czemu jesteście posłuszni: albo grzechu Lu śmierci, albo posłuszeństwa ku usprawiedliwieniu? Wdzięczność zaś Bogu, że byliście niewolnikami grzechu, staliście się posłuszni zaś z serca względem (tego) któremu zostaliście przekazani, wzoru nauki, uwolnieni zaś od grzechu, daliście się uczynić niewolnikami sprawiedliwości”. (Do Rzymian 6, 15 - 18)