„Uszczęśliwienie więc to nad obrzezaniem czy i nad nieobrzezaniem? Mówimy bowiem: Policzona została Abrahamowi wiara ku usprawiedliwieniu. Jak więc policzona została? W obrzezaniu będącemu czy w nieobrzezaniu? Nie w obrzezaniu, ale w nieobrzezaniu; i znak otrzymał obrzezania: pieczęć usprawiedliwienia wiary, (tej) w nieobrzezaniu, ku być on ojcem wszystkich wierzących w obecności nieobrzezania, ku policzona zostać [i] im (jako) usprawiedliwienie, i ojcem obrzezania (dla tych) nie z obrzezania jedynie, ale i (dla tych) idących w szeregu śladami (tej) w nieobrzezaniu wiary ojca naszego, Abrahama”. (Do Rzymian 4, 9 - 12)