„W tych idąc do Damaszku z władzą i pozwoleniem arcykapłanów, (w) dnia środku na drodze zobaczyłem, królu, z nieba ponad jasność słońca (które oświetliło) mię światło i (tych) razem ze mną idących. (Gdy) wszyscy (upadliśmy) my na ziemię usłyszałem głos mówiący do mnie hebrajską mową: Szawle, Szawle, dlaczego mię prześladujesz? Twarde ci przeciw kolcowi wierzgać”. (Dokonania wysłanników 26, 12 – 14)