„Agryppa zaś do Pawła mówił: Pozwala się ci o tobie samym mówić. Wtedy Paweł, wyciągnąwszy rękę, bronił się: Nad wszystkie, o które jestem oskarżany przez Judejczyków, królu Agryppo, uznałem mnie samego (za) szczęśliwego, przed tobą mając dzisiaj bronić się, (bo) najbardziej znawcą będąc ty wszystkich (tych) u Judejczyków zwyczajów i szukań. Dlatego proszę wielkodusznie wysłuchać mię”. (Dokonania wysłanników 26, 1 – 3)