„I my świadkami wszystkiego, co uczynił w krainie Judejczyków i [w] Jeruzalem; którego i zgładzili, zawiesiwszy na drzewie. Tego Bóg wskrzesił [w] trzecim dniu i dał, (że) On widzialnym stać się nie całemu ludowi, ale świadkom wcześniej wybranym przez Boga: nam, którzy zjedliśmy razem i wypiliśmy razem z Nim po wstać On z martwych. I nakazał nam ogłosić ludowi i zaświadczyć, że Ten jest ustalonym przez Boga sędzią żyjących i martwych”. (Dokonania wysłanników 10, 39 – 42)