„Zaś Szaweł, jeszcze dysząc groźbą i zabójstwem względem uczniów Pana, podszedłszy do arcykapłana uprosił sobie u niego listy względem Damaszku do synagog, żeby jeśli jakichś znajdzie (tej) drogi będących: mężów i kobiety, związanych poprowadziłby do Jeruzalem. W (czasie) zaś iść stało się, (że) on zbliżać się (do) Damaszku. Nagle go objęło blaskiem światło z nieba. I padłszy na ziemię usłyszał głos mówiący mu: Szawle, Szawle, dlaczego mię prześladujesz?” (Dokonania wysłanników 9, 1 – 4)