„Jak zaś zbliżał się czas obietnicy, którą przyznał Bóg Abrahamowi, wzrósł lud i został pomnożony w Egipcie, aż do kiedy wstał król inny [nad Egipt], który nie znał Józefa. Ten zacząwszy mędrkować na szkodę rodu naszego, skrzywdził ojców [naszych], (że) czynić niemowlęta wyrzuconymi ich ku nie rodzić żywych istot. W tej porze został zrodzony Mojżesz i był miły Bogu. Ten został wykarmiony (przez) miesiące trzy w domu ojca. (Kiedy został wyrzucony) zaś on zabrała sobie go córka faraona i wykarmiła go sobie za syna. I został wychowany Mojżesz [w] całej mądrości Egipcjan, był zaś mocny w słowach i czynach jego”. (Dokonania wysłanników 7, 17 – 22)