„I (kiedy poprosili) oni, zostało potrząśnięte miejsce, w którym byli zebrani, i napełnieni zostali wszyscy Świętym Duchem, i mówili słowo Boga z otwartością. (Tej) zaś mnogości (tych), (którzy uwierzyli), było serce i dusza jedna, i ani jeden (o) czymś (z) dobytku jemu (nie) mówił własne być, ale były im wszystkie (rzeczy) wspólne”. (Dokonania wysłanników 4, 31 – 32)