„Byli zaś względem Jeruzalem zamieszkujący Judejczycy, mężowie pobożni z każdego ludu (z tych) pod niebem; (kiedy stał się) zaś głos ten, zeszła się mnogość i zmieszała się, bo słyszeli jeden każdy własną mową mówiących ich. Byli oszołomieni zaś i dziwili się mówiąc: Czyż nie oto wszyscy ci są, (ci) mówiący, Galilejczykami? I jak my słyszymy każdy własną mową naszą, w której zostaliśmy zrodzeni?” (Dokonania wysłanników 2, 5 – 8)