„Znalazły zaś kamień odtoczony od grobowca, wszedłszy zaś nie znalazły ciała Pana Jezusa. I stało się, (gdy) (zdezorientowały się) one co do tego, i oto mężowie dwaj stanęli obok nich w stroju błyskającym. Przestraszone zaś (gdy stały się) one i (gdy skłoniły) twarze ku ziemi, powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego z martwymi? Nie jest tutaj, ale podniósł się. Przypomnijcie sobie, jak powiedział wam, jeszcze będąc w Galilei, mówiąc (o) Synu Człowieka, że ma wydanym zostać w ręce ludzi grzesznych i zostać ukrzyżowanym i trzeciego dnia powstać. I przypomniały sobie słowa jego, i wróciwszy od grobowca oznajmiły to wszystko jedenastu i wszystkim pozostałym. Były zaś Magdalena Maria, i Joanna, i Maria, (ta) Jakuba, i pozostałe z nimi mówiły do wysłanników to. I wydały się przed nimi jakby brednią słowa te i nie wierzyli im. Zaś Piotr wstawszy pobiegł do grobowca, i zajrzawszy widzi płótna same; i odszedł do siebie dziwiąc się (tym), (co się stało)”. (Według Łukasza 24, 2 – 12)