„I wziąwszy chleb dzięki uczyniwszy połamał i dał im mówiąc: To jest ciało me za was dające się. To czyńcie dla mojego przypomnienia. I kielich tak samo po (spożyciu wieczerzy) mówiąc: Ten kielich nowym przymierzem we krwi mej, za was wylewający się. Lecz oto ręka wydającego mnie ze mną na stole. Bo Syn wprawdzie Człowieka według ustalonego idzie, lecz biada człowiekowi owemu, przez którego zostaje wydany. I oni zaczęli dociekać razem do siebie, kto zatem byłby z nich (tym) to mającym robić”. (Według Łukasza 22, 19 – 23)