„Mówi więc uczeń ów, którego miłował Jezus, Piotrowi: Pan jest. Szymon więc Piotr, usłyszawszy, że Pan jest, okrycie przepasał, był bowiem nagi, i rzucił się w morze. Zaś inni uczniowie łódką przybyli, nie bowiem byli daleko od ziemi, ale jakieś z łokci dwieście, ciągnąc sieć ryb. Jak więc wyszli na ziemię, widzą ognisko (z węglami) leżące i rybkę nań położoną i chleb. Mówi im Jezus: Przynieście z rybek, które złapaliście teraz. Wszedł więc Szymon Piotr i wyciągnął sieć na ziemię, pełną ryb wielkich, stu pięćdziesięciu trzech. I tak wiele (choć było), nie rozdarła się sieć. Mówi im Jezus: Chodźcież, zjedzcie śniadanie. Nikt zaś odważył się (z) uczniów wypytywać go: Ty kto jesteś?, wiedząc, że Pan jest. Przychodzi Jezus i bierze chleb i daje im, i rybkę podobnie. To już trzeci (raz) pokazał się Jezus uczniom podniósłszy się z martwych”. (Według Jana 21, 7 – 14)