„Odpowiadając zaś rzekł jej Pan: Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, jednego zaś jest potrzeba: Mariam bowiem dobry udział wybrała sobie, który nie zostanie odebrany jej. I stało się, (gdy) (był) on w miejscu jakimś modląc się, jak przestał, powiedział ktoś (z) uczniów jego do niego: Panie, naucz nas modlić się, jako i Jan nauczył uczniów jego. Powiedział zaś im: Kiedy modlicie się, mówcie: Ojcze, niech zostanie uświęcone imię twe, niech przyjdzie królestwo twe, chleb nasz powszedni dawaj nam co dzień. I odpuść nam grzechy nasze, i bowiem sami odpuszczamy każdemu dłużnemu nam. I nie wprowadziłbyś nas w doświadczenie”. (Według Łukasza 10, 41 – 11, 4)