„Chodźcież do mnie wszyscy trudzący się i obciążeni, i ja dam odpocząć wam. Bierzcie jarzmo me na was i uczcie się ode mnie, bo łagodny jestem i uniżony sercem, i znajdziecie wypoczynek duszom waszym. Bowiem jarzmo me łagodne i ciężar mój lekki jest. W ową porę podążał Jezus (w) szabat przez zboża. Zaś uczniowie jego zgłodnieli i zaczęli zrywać kłosy i jeść. Zaś faryzeusze zobaczywszy powiedzieli mu: Oto uczniowie twoi czynią, co nie jest dozwolone czynić w szabat. On zaś powiedział im: Nie przeczytaliście, co uczynił Dawid, kiedy zgłodniał i ci z nim? Jak wszedł do domu Boga i chleby przedkładania zjedli, których nie wolno było mu zjeść, ani tym z nim, jeśli nie kapłanom samym?” (Według Mateusza 11, 28 – 12, 4)