Jezus cierpi nad nie rozpoznaniem znaków czasu przez mieszkańców miasta Łk 19, 41 – 42 „Gdy był już blisko, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami”.

Jezus nie boi się twardych porównań, żeby wyrazić ważne prawdy Łk 19, 40 „Odrzekł: Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą”.

Patrząc na faryzeuszy i uczonych w Piśmie wiele razy widzimy, jak są w stanie wszystko zakwestionować Łk 19, 39 „Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!”

Uczniowie Jezusa wielokrotnie, świadomie lub mniej świadomie, idąc za Panem wypełniają wolę Bożą Łk 19, 37 – 38 „Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno: Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach”.

Do dziś w Afryce panuje ten piękny zwyczaj rozkładania swoich płaszczy i ubrań przed Jezusem, gdy jest procesja eucharystyczna Łk 19, 36 „Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze”.

Wsadzić Jezusa na oślę trzeba wtedy, gdy także w ten sposób wypełnia się wolę Bożą Łk 19, 35 „I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa”.

Kiedy Jezus daje zadanie do wypełnienia (i to rzeczywiście jest od Niego), wszystko staje się według Jego planu Łk 19, 32 – 34 „Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: Czemu odwiązujecie oślę? Odpowiedzieli: Pan go potrzebuje”.

Znając słowo Jezusa, w sytuacjach, w których jesteśmy przez Niego przeprowadzani, mamy odpowiedź dla tych, którzy nas pytają Łk 19, 31 „A gdyby was kto pytał: Dlaczego odwiązujecie?, tak powiecie: Pan go potrzebuje”.

Jezus pokazuje szczegóły dotyczące tego, czego oczekuje od uczniów – to bardzo istotne, jeśli jako Jego uczniowie chcemy wypełniać Jego wolę Łk 19, 29 – 30 „Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego nikt jeszcze nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj!”

Jezus nie boi się wskazywać także konsekwencji za niepodjęcie Jego woli Łk 19, 27 - 28 „Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach. Po tych słowach ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy”.