Błogosławieństwo to szczególny znak miłości Jezusa wobec dzieci. Mk 10, 16 „I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je”.

Patrząc, jak dzieci przyjmują Królestwo Boże, możemy się od nich sporo nauczyć. Mk 10, 15 „Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”.

Królestwo Boże, czy chcemy, czy nie, należy do dzieci. Mk 10, 14 „A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże”.

Przyprowadzanie dzieci do błogosławieństwa przez Pana Jezusa od początku było źle widziane. Mk 10, 13 „Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego”.

Cudzołóstwo według Jezusa ma bardzo jasne kryteria. Mk 10, 10 – 12 „W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”.

Człowiek często chce zmieniać prawo Boga, nie tylko w kwestii rozwodów. Mk 10, 9 „Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!”

Jezus daje odpowiedzi, których nie spodziewają się Jego słuchacze. Mk 10, 5 – 8 „Wówczas Jezus rzekł do nich: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało”.

Nawet Jezus jest przekonywany do nauk faryzejskich. Mk 10, 4 „Oni rzekli: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”.

Jezus często odpowiada pytaniami – powinniśmy się do tego przyzwyczaić. Mk 10, 3 „Odpowiadając zapytał ich: Co wam nakazał Mojżesz?”

Obecność faryzeuszy w otoczeniu Jezusa, to często wystawianie Go na próbę. Mk 10, 2 „Przystąpili do Niego faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę”.