Jezus kładzie swój autorytet wobec wszystkiego, co przekazuje uczniom Mk 13, 31 „Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą”.

Jezus, mówiąc o przemijaniu pokolenia, zapowiada zburzenie Jerozolimy w roku 70 Mk 13, 30 „Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie”.

Znaki, które daje Bóg człowiekowi nie maja go przestraszyć, ale pomóc przygotować się na czasy ostateczne Mk 13, 29 „Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach”.

Jezus, ucząc nas, chce abyśmy przez podobieństwo wyciągali wnioski Mk 13, 28 „A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo! Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato”.

W czasach ostatecznych Jezus pośle swoich aniołów Mk 13, 27 „Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba”.

Czasom ostatecznym będą towarzyszyły zjawiska atmosferyczne Mk 13, 24 – 26 „W owe dni, po tym ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą spadać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą”.

Jezus, dając wskazania o czasach ostatecznych, jasno pokazuje rzeczywistości, na które trzeba zwracać uwagę Mk 13, 23 „Wy przeto uważajcie! Wszystko wam przepowiedziałem”.

Czynienie cudów w czasach ostatecznych Jezus wiąże z fałszywymi mesjaszami Mk 13, 22 „Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą znaki i cuda, żeby wprowadzić w błąd, jeśli to możliwe, wybranych”.

Jeśli chcemy więcej wiedzieć o czasach ostatecznych – czytajmy Słowo Mk 13, 20 „I gdyby Pan nie skrócił owych dni, nikt by nie ocalał. Ale skrócił te dni z powodu wybranych, których sobie obrał”.

Jezus mówiąc o tym, co ma się stać przestrzega przed tym czasem, jako czasem szczególnym Mk 13, 19 „Albowiem dni owe będą czasem ucisku, jakiego nie było od początku stworzenia Bożego aż dotąd i nigdy nie będzie”.