Piotr mówiąc, co należy zrobić daje konkretne przesłanie, by zbawienie stawało się udziałem słuchaczy. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 38 „Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego”.

Przepowiadanie Piotra wywołuje bardzo konkretny efekt. Ludzie, słysząc przejmujące przesłanie, chcą podejmować decyzje zmiany życia. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 37 „Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić, bracia? – zapytali Piotra i pozostałych Apostołów”.

Piotr wielokrotnie nazywa rzeczy po imieniu, by pokazać, co stało się z przyjściem Jezusa na ten świat. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 36 „Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem”.

Odwoływanie się do tekstów starotestamentalnych bardzo mocno pomaga, by słuchacze Piotra mogli zrozumieć misję Jezusa, i by byli w stanie ją zaakceptować i przyjąć. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 33 - 35 „Wyniesiony na prawicę Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go, jak to sami widzicie i słyszycie. Bo Dawid nie wstąpił do nieba, a jednak powiada: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich podnóżkiem stóp Twoich”.

Piotr, pomimo, że nie jest wykształcony, to potrafi doskonale nawiązywać do historii narodu wybranego. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 30 – 32 „Więc jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi. Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami”.

Odwoływanie się Piotra do tradycji przodków jest jednym ze sposobów na inkulturację. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 29 „Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy”.

Choć teksty starotestamentalne nie są dla nas do końca zrozumiałe, to każdy pobożny Żyd doskonale wiedział, co one dla niego oznaczają. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 24 - 28 „Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówił o Nim: Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim”.

Piotr, po napełnieniu Duchem Świętym, doskonale potrafi głosić kerygmat. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 22 – 23 „Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście”.

Bóg jest wierny obietnicom, które daje. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 21 „Każdy, kto wzywać będzie imienia Pańskiego, będzie zbawiony”.

W czasach ostatecznych Bóg chce manifestować swoją siłę. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 2, 19 – 20 „I sprawię dziwy na górze – na niebie, i znaki na dole – na ziemi. Krew i ogień, i kłęby dymu, słońce zamieni się w ciemności, a księżyc w krew, zanim nadejdzie dzień Pański, wielki i wspaniały”.