Król oszczędził jednak Meribbaala, syna Jonatana, syna Saula, z powodu przysięgi złożonej wobec Pana wiążącej Dawida i Jonatana, syna Saula. 8 Król wziął dwóch synów Rispy, córki Ajji, których zrodziła dla Saula: Armoniego, Meribbaala, pięciu synów Merab, córki Saula, których zrodziła dla Adriela, syna Barzillaja z Mecholi. 9 Oddał ich w ręce Gibeonitów. Powiesili ich oni na wzgórzu wobec Pana. Razem zginęło ich siedmiu. Zostali straceni w pierwsze dni żniw: był to początek żniw jęczmienia".

Jezus przyjęcie daru odpuszczania grzechów łączy z wiarą Łk 7, 50 „On zaś rzekł do kobiety: Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!”

„Wy zaś jesteście ciałem Pomazańca i członkami z poszczególna. I tych położył sobie Bóg w (społeczności) wywołanych najpierw (jako) wysłanników, po drugie (jako) proroków, (po) trzecie (jako) nauczycieli, następnie moce, następnie dary leczeń, wspomożenia, sterowania, rody języków. Czy wszyscy wysłannikami? Czy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mocami? Czy wszyscy dary mają uleczeń? Czy wszyscy językami mówią? Czy wszyscy tłumaczą? Współzawodniczcie zaś (o) dary większe. I jeszcze w nadmiarze drogę wam pokazuję”. (Do Koryntian I 12, 27 – 31)

W czasach Dawida nastał głód, trwający przez trzy lata z rzędu. Dawid więc radził się Pana. A Pan dał mu taką odpowiedź: «Krew pozostaje na Saulu i jego domu: bo wymordował Gibeonitów». 2 Król wezwał do siebie Gibeonitów i rozmawiał z nimi. Gibeonici nie wywodzili się z Izraelitów, lecz z resztek Amorytów. Chociaż Izraelici przysięgali im, jednak Saul starał się ich wyniszczyć z powodu gorliwości o Izraela i Judę. 3 Dawid zapytał Gibeonitów: «Co wam winienem uczynić i czym was ułagodzić, abyście błogosławili dziedzictwo Pańskie?» 4 Oświadczyli mu Gibeonici: «Z Saulem i jego domem, nie chodzi nam o srebro ani złoto. Nie chcemy również spowodować śmierci żadnego człowieka w Izraelu». Zapytał: «Co powiecie, to wam uczynię». 5 Odpowiedzieli królowi: «[Z powodu] człowieka, który nas niszczył i zamierzał naszą zgubę, żebyśmy przestali istnieć na całym obszarze Izraela, 6 niech wydadzą nam siedmiu mężczyzn z jego potomków. Powiesimy ich wobec Pana na wzgórzu Saula, który był wybrańcem Pańskim». Król odpowiedział: «Wydam ich wam»".

Od czasów Jezusa możliwość odpuszczenia grzechów człowiekowi była kwestionowana, więc dziś nie powinniśmy się dziwić, że i dziś są tak wielkie ataki na sakrament Pokuty i Pojednania Łk 7, 49 „Na to współbiesiadnicy zaczęli mówić sami do siebie: Któż On jest, że nawet grzechy odpuszcza?”

„Teraz zaś Bóg umieścił członki, (każdy z osobna z) nich, w ciele, jak zechciał. Gdyby zaś były wszystkie jednym członkiem, gdzie ciało? Teraz zaś liczne członki, jedno zaś ciało. Nie może zaś oko powiedzieć ręce: Potrzeby ciebie nie mam, lub znowu głowa nogom: Potrzeby was nie mam. Ale wiele bardziej (te) wydające się członki ciała, (że) bardziej nie mającymi siły być, konieczne są; i które uważamy, (że) bardziej nieoszacowane być ciała, te szacunkiem obfitszym otaczamy i (te) niedostojne nasze dostojność obfitszą mają, (te) zaś dostojne nasze nie potrzeby mają, ale Bóg złączył ciało, (członkowi) będącemu słabszym obfitszy dawszy szacunek, aby nie było rozłamu w ciele, ale (tak) samo o siebie wzajemnie troszczyły się członki. I czy to cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie członki; czy to dostępuje chwały [jeden] członek, współradują się wszystkie członki”. (Do Koryntian I 12, 18 – 26)

Joab odrzekł: «O, dalekie, dalekie to ode mnie. Nie zamierzam ani burzyć, ani niszczyć. 21 Nie tak sprawa wygląda. Jednak człowiek pewien z góry Efraima, któremu na imię Szeba, syn Bikriego, podniósł rękę na króla Dawida. Oddajcie więc jego samego, a odstąpię od miasta». Kobieta odpowiedziała Joabowi: «Zaraz głowę jego wyrzucę ci przez mur». 22 Udała się więc mądra kobieta do całego ludu. Ścięto głowę Szeby, syna Bikriego, i rzucono ją Joabowi. On zaś kazał zagrać na rogu i odstąpiono od miasta. Każdy udał się do swego namiotu. Joab tymczasem wrócił do króla w Jerozolimie. 23 Joab zamianowany został dowódcą całego wojska izraelskiego, Benajasz zaś, syn Jojady - dowódcą Keretytów i Peletytów. 24 Adoram został przełożonym robotników pracujących przymusowo, Jozafat, syn Achiluda, został pełnomocnikiem, 25 Szeja pisarzem, a Sadok i Abiatar - kapłanami. 26 Również Ira, pochodzący od Jaira, został kapłanem Dawida".

Jezus wielokrotnie pokazuje, że ma władzę odpuszczania grzechów Łk 7, 48 „Do niej zaś rzekł: Twoje grzechy są odpuszczone”.

„I bowiem ciało nie jest jednym członkiem, ale wieloma. Jeśli powiedziałaby noga: Ponieważ nie jestem ręką, nie jestem z (tego) ciała, (czyż) wbrew temu nie jest z (tego) ciała? I jeśli powiedziałoby ucho: Ponieważ nie jestem okiem, nie jestem z (tego) ciała, (czyż) wbrew temu nie jest z (tego) ciała? Gdyby całe ciało okiem, gdzie słuch? Gdyby całe słuchem, gdzie powonienie?” (Do Koryntian I 12, 14 – 17)

Z miasta zawołała wtedy pewna mądra kobieta: «Słuchajcie! Słuchajcie! Powiedzcie, proszę, Joabowi: "Zbliż się tutaj, bo chcę z tobą pomówić"». 17 Kiedy przybliżył się Joab, kobieta spytała: «Ty jesteś Joab?» Odpowiedział: «Tak, ja». Powiedziała wtedy do niego: «Posłuchaj słów służebnicy swojej». Odrzekł: «Słucham». 18 I mówiła dalej, co następuje: «Od najdawniejszych czasów zwykło się mówić w ten sposób: "Należy zapytać w Abel i tak niech załatwią! 19 Należę do najspokojniejszych i najwierniejszych w Izraelu". Ty chcesz zburzyć główne miasto izraelskie. Dlaczego zamierzasz zniszczyć dziedzictwo Pana?»